پاسخ به سوالات

بسم الله الرحمن الرحیم

دوست عزیزی به نام آقای بهزاد  سوالاتی در بخش نظرات مطرح کرده بودند که بعلت مشغله فراوان کاری فرصت بررسی و پاسخگویی پیدا نمی کردم. در بازدید اخیری که از وبلاگ داشتم متوجه شدم این دوست عزیز عدم پاسخگویی بنده را به نداشتن جواب و عقب نشینی از اعتقادات تفسیر کرده است. بنابر این دست به کار شدم و با تعطیلی همه کارهایم سوالات ایشان را بررسی کردم. البته ادعا نمی کنم که پاسخهای داده شده صحیح ترین پاسخهاست و شاید پاسخهای بهتری نیز برای سوالات مذکور وجود داشته باشد به هین خاطر از دوستان عزیزی که وبلاگ را مشاهد می کنند تقاضا دارم نظرات اصلاحی و انتقادی خود را حتما مطرح بفرمایند.

*********************************************************

آقای بهزاد پرسشهایی که مطرح کرده اید پرسشهای کلی هستند و این ظرفیت را ندارند که در قسمت نظرات یک وبلاگ پاسخ جامع داشته باشند به همین خاطر در یک پست جداگانه که به آن اختصاص می دهم پاسخها را به صورت اجمالی و مختصر مطرح می کنم و اگر مایل به ادامه بحث هستید در بخش نظرات با هم بحث می کنیم. 

↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔

۱- فرموده بودید که تاریخ رو مطالعه کردید . لطفا بفرمائید آیا کلمه اله ( من روی لغت بحث دارم جناب نه روی محتوای اون) برای نخستین بارتوسط محمد(ص) بکار برده شد یا خیر ؟اگر جوابتون منفی هست بگین کجا و چرا. فراموش نکنید من جواب مستند میخوام دوست عزیز.

 خداوند متعال اسامی متفاوتی دارد و هر قومی با اسمی او را می خوانند. کلمه اله در عربی یک کلمه عام بوده و به معنی خداست. و معرفه آن یعنی ال«اله» که بصورت الله تلفظ می شود اسم خاص خداوند یگانه است. این که آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) اولین بار آن را بکار برده اند یا نه نمی دانم برای شما چه اهمیتی می تواند داشته باشد. اجمالا عرض می شود که اعراب مکه که قبلا پیامبران دیگری نیز در بین آنها به ابلاغ دین خداوند پرداخته بود ( مانند حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) ) به خداوند اله ( به معنی آنچه پرستیده می شود) می گفتند و به تدریج با فاصله گرفتن از آموزه های انبیای الهی این کلمه را به بتهای خود اطلاق نمودند تا اینکه حضرت رسول (ع) اله واقعی یا همان الله را به آنها مجددا معرفی فرمود.



۲- تعداد افرادی که درماجرای بنی قریظه گردن زده شده اند تقریبا چند نفر بوده است و چه دلیلی ارائه میدهید که این کشتار قتل عام نبوده است ؟

مورخان تعداد کشتگان این ماجرا را 400 الی 900 نفر نوشته اند. علت اینکه این کشتار را نمی توان قتل عام نامید به صورت خلاصه می توان چنین ذکر کرد:
1- یک نکته ای که باید در نظر داشت این است که قتل عام آنها دستور مستقیم پیامبرنبود. پیامبر یهودیان بنی قریضه را که در ماجرای جنگ احزاب توطئه کرده و با راه انداختن جنگ داخلی و کشتار برخی از مسلمانان درصدد ریشه کن کردن اسلام برآمدند بعد از خاتمه غائله جنگ احزاب دستگیر کرده و طبق نظر خود یهودیان قضاوت در مورد آنها را به سعد معاذ رییس قبیله اوس واگذار نمود. سعد نیز بنا به ملاحظاتی که ذکر می شود نظر داد که مردان جنگنده آنها اعدام، اموالشان تقسیم و زنان و فرزندانشان اسیر شوند.
2- دلایلی که تصمیم معاذ را منطقی می نماید می توان چنین شمرد:
الف- طبق مستندات تاریخی ،یهودیان بنی قریظه چندی پیش با پیامبر پیمان بسته بودند که اگر بر ضد مصالح اسلام و مسلمانان قیام کنند، و دشمنان آئین یکتاپرستی را یاری نمایند، و فتنه و آشوبی برپا کنند، و بر ضد مسلمانان تحریکاتی بنمایند، مسلمانان در کشتن آنها آزاد باشند. این پیمان را رئیس بنی قریظه به نام «کعب بن اسد» امضاء کرده بود. بنابراین سعد طبق پیمان مورد قبول خود یهودیان حکم را صادر نمود.
ب- تجربه های تلخ مسلمانان در عفو یهودیان بنی قینقاع و بنی نضیر می تواند پاسخی محکم به چرایی صدور این حکم باشد. وقتی پیامبر به اصرار خزرجیان یهودیان بنی قینقاع را عفو فرمود و تنها حکم به خروج آنها از مدینه داد در اولین فرصت به مکه رفتند و قریش را برای جنگ احد تحریک کردند. و وقتی بنی النضیر مورد عفو پیامبر قرار گرفتند نسبت به تشکیل اتحادیه نظامی و نقش موثر در ایجاد جنگ احزاب اقدام نمودند که اگر موفق می شدند اثری از اسلام و مسلمانان باقی نمی ماند.بنابراین مصالح جامعه اسلامی اقتضا می کرد که کفار محارب یهودی که برخلاف پیمان نسبت به شورش و دست اندازی به خانه های مسلمانان دست تجاوز یازیده بودند اعدام شوند.
 
۳-به نظر شما معیار تائید دین قوی تر است یا عقل یک انسان سالم ؟چرا؟

عقل و دین در اسلام رابطه کاملا محکمی دارند. اسلام مثل برخی دینهای تحریف شده مانند مسیحیت نیست که هرگاه مردم به دین روی آورند مجبور باشند عقل خود را تعطیل کنند و مانند گالیله مجبور به توبه شوند و هرگاه به عقل روی آورند دین را کاملا کنار بگذارند. در اسلام قاعده فقهی مهمی هست که می گوید آنچه شرع به آن فرمان دهد عقل نیز به آن فرمان می دهد و برعکس. اما نکته اینکه عقل انسان محدود و تابع شرایط محیط است. مثلا وقتی پیامبر و ائمه که مصداق کامل انسانهایی با عقل کامل بودند می خواستند مردم را به بهداشت امر فرمایند مجبور بودند بجای کلمه میکروب از کلمه شیطان استفاده کنند چون عقل مردم به موجودات ریز میکروسکوپی نمی رسید. پس امکان دارد عقل انسان به چیزی نرسد و حتی با آن دشمنی کند درحالیکه صلاح او در آن چیز باشد. الناس اعداء ماجهلوا

۴-فرموده بودید رشدفرهنگ ما مدیون اسلام و مسلمین است. محبت کنید بفرمائید چرا مسلمانان مهربانی که در زمان ساسانیان به ایران حمله کردند کتابخانه های ایران را به آتش کشیدند ؟ به نظر شما آتش زدن کتاب کمک به رشد فرهنگ یک مملکت است ؟


برخی  متفکران از جمله شهید مطهری برپایه برخی اسناد تاریخی معتقدند آتش سوزی کتابخانه های ایران یک دروغ بزرگ تاریخی است و هیچ سندیتی ندارد. (اگر سند محکمی دارید ارائه بفرمائید) 
 ولی اگر به هردلیلی این آتش سوزی اتفاق افتاده باشد نکات زیر قابل تامل است:
1- ما معتقد نیستیم که همه اعمال مسلمانان صحیح بوده است. برعکس مسلمانان از همان صدر اسلام تاحالا اشتباهات فراوانی برخلاف دستورات اسلام مرتکب شده اند که نباید آنها را به پای اسلام نوشت. حمله به ایران نیز در زمان خلیفه دوم اتفاق افتاده است که اولا اگر این آتش سوزی ثابت شود و ثانیا اشتباه بودن آن ثابت شود تازه به عامل این دستور که به اشتباهات فراوان و احکام خلاف اسلام شهرت دارد می رسیم و نمی توانیم حکم او را همان حکم اسلام بدانیم.
2- درصورت صحت این ماجرا آیا قطعا می توانیم بگوییم کار مسلمانان اشتباه بوده است؟ من معتقدم گاهی از بین بردن برخی کتابها بزرگترین کمک به رشد فرهنگ جامعه است. جامعه ای را فرض کنید که از در و دیوارش کتابهای خرافی یا منحرف کننده ( جنسی و ...) می بارد و کتابهای مربوط به رشد اخلاق و اعتقاد و علم در هیاهوی اینگونه کتابها گم شده اند. بزرگترین خدمتی که متفکران آن جامعه می توانند بکنند این است که کتابهای ضاله را محدودتر کنند یا از بین ببرند تا دریچه ای برای رشد عقل مردم باز شود. اگر کتابهای مثلا سوخته شده کتابهای مفید و علمی بوده قطعا کار مسلمانان اشتباه و اگر کتابهای خرافی و گمراه کننده بوده کار آنها صحیح بوده است.
3- نه تنها رشد فرهنگ ما که بدون شک رشد علم و فرهنگ جهان بدون تردید مدیون اسلام و مسلمانان است و دهها کتاب در این زمینه منتشر شده است که این مساله را به صورت مستند ثابت کرده اند. جالب اینکه خود غربیها نیز به این امر اعتراف دارند ولی برخی مسلمانان هنوز باور نمی کنند.

۵- محبت کنید نام چند مذهب معتبر جهانی را ذکر کنید که در آن چند همسری مورد تائید باشد.محبت کنید سایر مذاهب بزرگ را که از جمله مورد تائید اسلام است با اسلام مقایسه کنید و نتیجه بگیرید.

1- اگر مخالفت شما با چندهمسری نگرانی از تضییع حقوق زنان باشد باید گفت فلسفه چندهمسری هرگز تضییع حقوق زن و شهوترانی مرد نیست. گاهی اوضاع جامعه اقتضا می کند که مردان دست به ازدواج مجدد بزنند که این امر نه تنها مذموم نیست بلکه گره از کارهای جامعه می گشاید: برخی از دلایل ضرورت مجاز بودن چندهمسری ذیلا ذکر می شود:
پایین بودن تعداد مردان نسبت به زنان در برخی جوامع که به خاطر شرکت و کشته شدن مردان در جنگها، وقوع خطرات کاری و مرگبار در مشاغل سخت و زیان آور مخصوص مردان ( کار در کارخانه های صنعتی و فنی و ..) روی می دهد جامعه را در برابر این دوراهی می گذارد که یا مردان به علت توانایی جسمی و مالی و... با زنان بدون سرپرست ازدواج کنند تا جامعه سروسامان بگیرد یا اینکه فراوانی تعداد زنان بدون همسر به وقوع فساد و فحشا منجر شود. مثلا بعد از جنگ جهانی دوم تعداد زنان بدکاره در کشورهای اروپایی از شمار خارج شد و کلی بدبختی و بیماری برای آن جوامع به ارمغان آورد.
2- نکته بسیار مهم در چند همسری این است که مخالفین اسلام همواره حکم اسلام در این خصوص را با سانسور مطرح کرده اند. حکم خداوند این است که اگر بتوانید با همسرانتان با عدالت رفتار کنید به چند همسری روی بیاورید و گرنه به همان تک همسری کفایت نمایید که برایتان بهتر است. علاوه بر آن قانون جمهوری اسلامی ایران نیز چند همسری را مشروط به رضایت همسر اول کرده است. بنابراین با آن حکم دین و این قانون کشور واقعا تضییع حقی روی نمی دهد.
3- ادیان بزرگی که مطرح می فرمایید ( یهودیت و مسیحیت و ..) بدون هیچ تردیدی از آموزه های حقیقی خداوند فاصله گرفته و تحریف شده اند . وجود اناجیل متناقض چهارگانه حاوی متون خلاف عقل و وجود مطالب مزخرف در کتابهای آسمانی این ادیان ( از قبیل کشتی گرفتن پیامبر با خدا و ...) تحریف شدن این ادیان را اثبات می کنند . بنابراین عقل قبول نمی کند که مسائل دین خودمان را با دین تحریف یافته آنها مقایسه کنیم و نتیجه بگیریم. 
4- با این حال مروری بر تاریخ نشان می دهد که چند همسری دربین ملل دنیا از آسیای شرق دور گرفته تا مصر باستان و ... رایج بوده و اشکالی نداشته است. که با مشاهده آثار بجا مانده از این اقوام از قبیل کتابها و تصاویر و متون تاریخی این امر ثابت می شود و در فیلمهایی که از زندگی گذشتگان ساخته شده است این مساله را در آن ازمنه کاملا عادی و رایج و بی ایراد می دانند. ادیانی که با چند همسری مخالفت کرده اند (یهودیت و مسیحیت) اولا منکر این نیستند که برخی از پیامبران مورد قبول آنها مانند حضرت ابراهیم (ع) و حضرت یعقوب (ع) چند همسر داشته اند ثانیا فساد ناشی از عدم اجرای این احکام الهی را بعینه مشاهده می کنند و مردم جوامع مسیحی و یهودی بجای چند همسری فساد و فحشا را نهادینه و عادی کرده اند.



۶-محبت کنید شان نزول سوره تحریم رو ذکر کنید و بفرمائید اگر مسئله عصمت مورد تائید شماست چرا در قران به آیاتی بر می خوریم که خداوند فرموده ( خطاب به محمد (ص) ) آیا گناهان تو را نبخشیدیم و یا ..ما گناهان تورا بخشیدیم.


1- شان نزولهای مختلفی برای این سوره بیان شده است. اما آنچه مسلم است اینکه پیامبر گاهی گرفتار رفتارهای حسادت آمیز آنان می شد و بخاطر جلب رضایت آنان از حقوق مشروع خود می گذشت.با آنکه این تحریمها امری شخصی بود اما چون پیامبر به عنوان الگوی جامعه معرفی شده است ممکن بود دیگران احساس کنند حکم شرعی است و از آن پیروی کنند لذا خداوند پیامبرش را از آن برحذر داشته و درواقع به مردم می فهماند که اینگونه رفتارهای پیامبر شخصی بوده و نباید برای دیگران ملاک قرار گیرد. ضمنا دراین سوره شـش وصـف بـراى همسران خوب شمرده است که مى تواندالگوئى براى همه مسلمانان به هنگام انتخاب همسر باشد.
2- درخصوص بخش دوم سواال شما مبنی بر عصمت پیامبر (ص) موضوع را می توان به دوبخش تقسیم کرد. آیاتی که به پیامبر می فرماید ما گناه تو را بخشیدیم. و آیات و روایاتی مبنی بر استغفار پیامبران و ائمه اطهار با وجود عصمت آنها . که در ذیل به هر دو بخش می پردازیم.

الف- بررسی گناه پیامبر (ص)- اشکالاتی که در ترجمه ها وجود دارد باعث چنین برداشتی می شود ، وگرنه از ظاهر آیه چنین مفهومی حاصل نمی شود این اشکالات در مورد معنا کردن کلمه ذنب و و کلمه یغفر ...دیگری هم اشکال عقلی در مفهوم جمله . مثلا در آیه دوم سوره فتح می فرماید: . ( ترجمه غلط و مشهور ): ما برای تو فتح آشکاری ترتیب دادیم (فتح مکه) ، تا گناهان گذشته و آینده تورا بیامرزیم ... . آیا عقل می پذیرد ؟ چه ربطی دارد ؟!!! ما به تو فتح دادیم تا گناهان تو را ببخشیم ! خوب بدون فتح هم می شد بخشید ... پس اصل ماجرا چیست ؟ مسئله بعدی معنا کردن ذنب است . اگر گناه معنی کنیم که همان اشکال عقلی به وجود می آید که هیچ ربطی بین علت و معلول دیده نمی شود . (سوای اشکال اعتقادی عصمت)اینجاست که نیازمند مبیّن و توضیح دهنده قرآن هستیم . همین سوال را مامون از امام رضا (ع) می پرسد و ایشان جواب کاملی را می فرمایند :که مشرکین مکه بدترین مشرکان نزد پیامبر اکرم (ص) بودند ، چرا که غیر خدا 360 بت را می پرستیدند و وقتی پیامبر ایشان را به یگانگی و توحید دعوت نمود ، با تعجب پرسیدند آیا یک خدا را به جای اینهمه خدا قبول کنیم ؟! ودر نظرشان این دعوت پیامبر گناه آشکاری می نمود .چه در زمانی که ایشان در مکه بود ، و چه این اواخر که حتی تا قبل از فتح مکه نیز در این باور بودند. اما وقتی خداوند مکه را به فتح پیامبر (ص) درآورد ، حقانیت ادعای او ثابت و آن گناهی که در نظر ایشان بود نسبت به پیامبر(ص) ، خدا آن را از بین برد و از اذهان ایشان پاک کرد (و پوشاند= معنی یغفر) . و به ایشان فهماند که این ادعا در نظر بت پرستان خطاست ، وگرنه در آیین توحیدی دعوت به توحید گناه نیست .( عیون‏أخبارالرضا(ع) ج 1)
ب- بررسی استغفار معصومین- در چند آیه از قرآن کریم از جمله آیه 19 سوره محمد(ص) و 55 غافر خداوند به پیامبر امر می فرماید که از گناهت استغفار کن ( و استغفر لذنبک) که باتوجه به عصمت انبیا این استغفار و طلب بخشش برای یکی از این چند امر است: الف- استغفار یک عبادت است گرچه گناهی درکار نباشد.که این عبادت در مورد معصومین سبب علو درجات می شود. ب- استغفار از ترک اولی ( کارهایی که گناه نبود ولی بهتربود پیامبر آن را انجام ندهد.) ج- برای اینکه استغفار از گناه برای مردم یک سنت و روش شود. د- استغفار همیشه از تقصیر نیست بلکه گاهی از قصور است بنده وقتی عزت و عظمت خداوند و حقارت و ذلت خود را می بیند استغفار و طلب بخشش می نماید. (تفاسیر مجمع البیان طبرسی، کبیر فخررازی و المیزان)
بعضی از مفسرین گفته اند که ذنب همیشه به معنای عصیان و گناه نیست بلکه به معنی دنباله و پیامد و تبعات افعال نیز هست. طبق این معنا ذنب پیامبر همان تبعات دعوت پیامبر به سوی خداست که رسیدن شر و بدی از جانب مخالفین از جمله هتک حرمت، قتل و آزار و اذیت را شامل می شود. و استغفار از آن به این معناست که از خداوند بخواهیم ما را از شر مخالفان حفظ کند.
 
 
۷-اگر شما معتقد هستید که اسلام دین آزادی و آزادگی به حساب می آید چرا جائی برای تغییر مذهب در کامل ترین دین در نظر گرفته نشده است و کسی که از اسلام خارج شود خونش مباح است ؟ مگر نه این است که : لا اکراه فی الدین ؟؟؟؟
لطفا این پارادوکس را توضیح دهید ولی خواهشن توجیه نکنید.


1- خود شما در متن سوالتان جواب خودتان را داده اید. همه چیز در عالم وجود در مسیر کمال گام برمی دارند. وقتی به اعتقاد خود شما دینی کاملترین است چه معنایی دارد انسان کمال آن را رها نموده و به نقص پیشین برگردد. در مقررات بشری نیز عقل این مساله را نمی پسندد. در اماکن نظامی کل دنیا وقتی درجه ای به کسی اعطا می شود اگر فرد درجه پایین تری را بر روی لباس خود نصب کند توبیخ می شود و درصورت اصرار بر این عمل بازداشت و حتی اخراج می شود. وقتی کسی با زحمت فراوان مراتب علمی دانشگاه را طی کرده و مدرک لیسانس یا دکترا بگیرد آیا عقل به او اجازه می دهد مدرکش را دور انداخته و به سیکل و ابتدایی بسنده کند؟ جامعه ای نیز که فرد از امکانات آن برای تحصیل استفاده کرده است این اجازه را به فرد نمی دهد. خداوندی نیز که پس از هزاران سال طی مراحل و مدارج مختلف، اسلام را به عنوان کاملترین دین ابلاغ نمود دیگر اجازه بازگشت به ادیان ناقص و تحریف شده قبلی را نمی دهد.
2- لا اکراه فی الدین تا زمانی است که فرد دین مقدس اسلام را قبول نکرده است. آری هیچکس مجبور نیست دین قبلی خود را رها کرده و به دین کاملتر درآید طبق نظر اسلام تا فرد تحقیقات خود را کامل نکرده و حقیقت برای او ظاهر نشده است اجباری به پذیرش اسلام ندارد ولی وقتی حقیقت امر برای او ثابت شد و به دین اسلام گروید دیگر نمی تواند به دین یا بی دینی سابق خویش برگردد. در تاریخ اسلام هست که گروهی از علمای یهودی مدینه در زمان پیامبر (ص) طی توطئه ای تصمیم گرفتند دسته جمعی تظاهر به اسلام آوردن کنند و پس از مدتی به مردم بگویند که ما در این دین خیری ندیدیم و این دین به دردی نمی خورد و به همان یهودیت برگردند و با این ترفند و با به بازیچه گرفتن دین مبین اسلام، اعتقادات مذهبی مردم و مخصوصا مسلمانان را سست کنند. که با اعلام ممنوعیت ارتداد این توطئه آنان نقش بر آب شد.
3- برخلاف ادیان تحریف شده مانند مسیحیت و یهودیت که از اساسی ترین مساله خود یعنی ماهیت خداوند تا جزئی ترین مسائل ، سرشار از پاردوکس و تضادهای شگفت انگیز هستند ، پارادوکسی درهیچ کجای اسلام وجود ندارد و اندک شبهاتی از قبیل آنچه ذکر کردید با اندکی تفکر و تعقل و تحقیق برطرف می گردد . 

( خواهشن صحیح نیست بلکه خواهشاً باید نوشته شود که تازه آنهم صحیح نیست چون کلمات فارسی تنوین نمی گیرند. کلمه مناسب «لطفاً» یا «خواهش می کنم» است.)

شاد و سربلند باشید.